Zonnig Ontbijt

06:05 uur. Vroeg. Mijn eerste kop koffie bij de hand, De Imac geopend, Facebook op het scherm. 10 meter glas aan de oostzijde van onze woning ontdaan van verduistering zodat ik de zon op zie komen. De hemel kleurt oranje en geel en zal langzaam overgaan in stralend blauw. Het beloofd een prachtige dag te worden.

Is vroeg ook vroeg wakker? Ja en nee. Ja, omdat 06:05 inderdaad een vroeg moment in de ochtend is, zeker op een zondag, en nee, omdat dit voor mij in de zomermaanden de normale tijd is om de dag te beginnen. Mijn biologische klok reageert op het licht. Pure genetica.
Als kind was ik op zomerzondagen al vroeg uit de veren. Kleedde mij aan en ging dan naar buiten een rondje wandelen. De wereld was op dat tijdstip doodstil en ik verwonderde mij over alles en vroeg mij toen al af waarom de wereld was zoals ze was. Een klein filosoofje.
En om mij in die gedachtegang te ondersteunen lag er iedere zondagochtend al heel vroeg de Elisabethbode op de mat.
De Elisabethbode is een magazine over geloofs- en zingevingsthema's, dat zich vooral richt op vrouwen en mannen vanaf 50 jaar (was aan mij dus niet besteed ) en heeft een protestantse achtergrond. En met die achtergrond ook in zwart wit gedrukt conform aan de kledingkleur van de kerkgangers. De bode was dus geen vrolijk blad. Zelf gaf ik de voorkeur aan de Donald Duck.
Wie deze bode bij ons in de brievenbus deed is mij niet bekend, het waarom misschien wel. Wij waren in Harderwijk en zeker in onze straat een religieuze uitzondering. Harderwijk was zwaar protestant en onze gehele straatkant was katholiek. Wij waren niets. De bode was vast een poging van de protestantse gemeenschap ons te bekeren zodat ook wij een plaats in de hemel kregen. Die uitkomst is nog steeds uiterst onzeker.

Ochtendmens dus. We zijn een uur verder en de stilte is nog hoorbaar. De straat voor ons huis ligt er geluidloos bij. Maar dat zal wel veranderen als ik mijn gehoorapparaten in doe. Ik ga voor mijn tweede kop koffie. En ga verder met dit stukje tekst.

Je behoort Facebook in de bladwijzers van je browser te hebben. Klikken en openen. Geen wachtwoord invullen. De browser heeft het in het geheugen. Dat tekent de ware Facebooker. ( Heeft ooit iemand eerder het zelfstandige naamwoord " Facebooker " gebruikt ? Laat het mij weten svp )
Hoewel ik absoluut geen fan ben van Mark Z heb ook ik Facebook op de automaat staan.
Niet in de laatste plaats omdat ik verschillende wachtwoorden voor verschillende websites gebruik, die ik ook weer door elkaar haal zodat ik regelmatig op de link " wachtwoord vergeten " moet klikken om vervolgens weer naar Gmail te gaan, een mail moet openen om daar een nieuw wachtwoord in te vullen. Liefst een nieuw wachtwoord want een eerder gebruikt wachtwoord wordt niet geaccepteerd. Mark Z houdt eerder gebruikte wachtwoorden bij en accepteert geen oud wachtwoord.

De laatste weken heb ik vaker Facebook gebruik dan jaren daarvoor. De omstandigheden maken Facebooktijden. Wat mij zeer verheugt zijn de vrolijke berichten die de laatste dagen gepost worden. De optimistische berichten. De leuke ideeën die velen hebben om deze dagen te vullen. Mijn dank aan jullie.

En waarom de wereld is zoals ze is? Ik weet het nog steeds niet. Sommige vinden het antwoord in een Elisabethbode. Ik heb echter nog een aantal dozen met Donald Ducks. Misschien vind ik daar het antwoord wel. Let op elkaar.

Ik hoor het huis ontwaken. Tijd voor een zonnig ontbijt.